Błotniak Łąkowy

Wygląd
Gatunek podobny do błotniaka łąkowego i zbożowego. Błotniak stepowy jest najmniejszy i ma najbardziej smukłą sylwetkę. Skrzydła ma ostrzej zakończone niż błotniak łąkowy. Jego lot jest szybki, dynamiczny i może przypominać sokoła. Samiec błotniaka stepowego jest bardzo jasny. Od spodu jest niemal całkowicie biały. Na końcu skrzydeł ma mocno wyróżniający się na białym tle czarny klin. Z wierzchu jest bladopopielaty, a ciemny klin na końcach skrzydeł jest rozmyty.

Długość ciała: 43-48 cm
Rozpiętość skrzydeł: 105-120 cm
Masa ciała: samice ok. 440 g, samce ok. 330 g

Występowanie
Jako ptak lęgowy występuje na stepowych terenach południowej Rosji i azjatyckich krajach byłych republik radzieckich. W Polsce pojawia się regularnie, choć bardzo nielicznie, podczas przelotów w kwietniu – maju i wrześniu – październiku.

Pożywienie
Na lęgowiskach głównie drobne ssaki (norniki i lemingi) oraz ptaki (głównie skowronki, świergotki i ich pisklęta) oraz w mniejszych ilościach gady i duże owady.

Polowanie
Podobnie jak inne błotniaki poluje z szybowcowego lotu atakując z znienacka.

Rozmnażanie
W przeciwieństwie do innych błotniaków, pary dobierają się już na zimowiskach i na lęgowiska przylatują razem. Gniazdo budują na ziemi oba ptaki, zwykle w pobliżu wody, ale w suchym miejscu, pod osłoną wyższych roślin.

Migracja
W Europie środkowej pojawia się rzadko i nieregularnie podczas przelotów, głownie w maju-czerwcu oraz wrześniu. Spotykany we wszystkich regionach kraju. Zimuje na otwartych terenach południowej Azji i w Afryce na południe od Sahary.

Zagrożenia
Głównym zagrożeniem na lęgowiskach jest zagospodarowywanie stepów. Na zimowiskach w Afryce degradacja siedlisk i stosowanie pestycydów przy zwalczaniu szarańczy.

Status ochronny:
Kategoria IUCN: LC (gatunek niższego ryzyka)
Dyrektywa Ptasia UE: załącznik I
Konwencja Berneńska: załącznik II
Konwencja Bońska: załącznik II